سونوگرافی بارداری دوقلو چه زمانی انجام می‌شود؟

سونوگرافی بارداری دوقلو چه زمانی انجام می‌شود؟ در صورتی که پزشک به بارداری دوقلو در مادر مشکوک باشد برای بررسی های بیشتر سونوگرافی را تجویز می‌کند. سونوگرافی در بارداری دوقلو معمولا خطا نداشته و به صورت دقیق قابل تشخیص بوده و در سه ماهه اول بارداری انجام می‌شود. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی درباره سونوگرافی بارداری دو قلو بیان کنیم، برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.

چه عواملی درصد بارداری دو قلو را افزایش می‌دهد؟

حاملگی دوقلو زمانی اتفاق می‌افتد که یک زن دو جنین را به طور همزمان حمل کند. این پدیده می‌تواند از طریق رهاسازی و لقاح دو تخمک و یا از طریق شکافتن یک تخمک بارور شده رخ دهد. در حالی که بارداری دوقلو نسبتا نادر است، عوامل خاصی می‌توانند احتمال بارداری دوقلو را افزایش دهند.عوامل متعددی که می‌توانند در افزایش احتمال بارداری دوقلو نقش داشته باشد عبارتند از:

• بارداری در رده سنی بالای ۳۰ سال
• خانم هایی با قد بلند نسبت به خانم هایی که قد نسبتا کوتاه تری دارند بیشتر بارداری دو قلویی را تجربه می‌کنند.
• خانم هایی که نزدیک به دوران یائسگی خود باردار می‌شوند، بارداری دو قلویی در آن ها بیشتر مشاهده می‌شود.
• خانم هایی که اضافه وزن زیادی دارد در این خانم ها بیشتر احتمال بارداری دو قلویی می‌باشد.
• زنانی که در خانواده خود کسی دو قلو و یا چند قلو دارد این افراد بیشتر دچار بارداری دو قلویی می‌شود.
• در حالی که خانمی به وسیله روش های باروری باردار شده است.

سونوگرافی بارداری دوقلو بیشتر جهت ارزیابی موقعیت جنین و دوران بارداری صورت می‌گیرد. در طی بارداری تعداد جنین ها و کورونیتی و آمنیوتیک آن ها می‌بایستی مشخص شود و بنا بر این موقعیت نظارت بر اختلالات و عوارض متناسب با آن انجام می‌شود.

چه زمانی دو قلویی در سونوگرافی مشخص می‌شود؟

زمان تشخیص قابل اعتماد دوقلوها در معاینه سونوگرافی یک سوال رایج در بین والدین باردار و پزشکان است. به طور کلی توانایی تشخیص دوقلوها در سونوگرافی به عوامل مختلفی از جمله سن بارداری و موقعیت جنین بستگی دارد. در اوایل سه ماهه اول، در حدود هفته ۶ تا ۸ بارداری، به دلیل کوچک بودن جنین ها و نزدیکی آنها به یکدیگر، شناسایی قطعی دوقلوها در سونوگرافی ممکن است چالش برانگیز باشد. با پیشرفت بارداری و رشد جنین ها، تشخیص بین جنین ها و تایید وجود دوقلو آسان تر می‌شود. در پایان سه ماهه اول و در سه ماهه دوم بارداری، معمولاً در حدود هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداری، تصویربرداری اولتراسوند معمولاً در شناسایی دوقلوها مؤثرتر است. در این مرحله، جنین‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و تجسم ویژگی‌های آناتومیکی متمایز و تأیید حضور دو فرد مجزا را آسان‌تر می‌کنند.

بارداری دو قلویی چه نشانه هایی دارد؟

بارداری دوقلو با مجموعه ای از چالش ها و ملاحظات خاص خود همراه است و برخی علائم و نشانه های متمایز که با بارداری تک قلو متفاوت است. نشانه های بارداری دوقلو عبارتند از:

• یکی از اولین نشانه هایی که نشان می‌دهد یک زن ممکن است دوقلو داشته باشد، سطح بالای هورمون های بارداری است. این موضوع می‌تواند منجر به علائم واضح تری مانند تهوع صبحگاهی، خستگی و حساسیت سینه شود.
• امکان دارد خانم باردار در روزهای اولیه بارداری خود خستگی و درد زیاد را احساس کند که می‌تواند از علائم و نشانه های بارداری باشد.
• بیشتر شدن دفعات استفراغ بخصوص در صبح که با مشکلات گوارشی نفخ و افزایش فشار خون می‌باشد، می‌تواند از علائم بارداری چند قلویی باشد.
• افزایش وزن و برجستگی شکم نسبت به زنان دیگر در مادرانی که دو قلو باردار هستند غیر طبیعی می‌باشد.
• ضربان قلب خانم باردار به شکل زیادی افزایش می‌یابد و موجب خستگی زود هنگام انجام فعالیت می‌شود.

انواع سونوگرافی در بارداری دوقلو

انواع مختلفی از سونوگرافی وجود دارد که معمولاً در زمینه بارداری دوقلو مورد استفاده قرار می‌گیرد، که هر کدام هدف خاصی را در مراقبت های دوران بارداری از مادر و نوزادان او انجام می‌دهند. انواع سونوگرافی در بارداری دوقلو شامل موارد زیر است:

سونوگرافی از طریق شکم

سونوگرافی از طریق شکم رایج ترین نوع سونوگرافی است که در مراحل اولیه بارداری دوقلو استفاده می‌شود. این شامل استفاده از ژل بر روی شکم مادر و استفاده از یک مبدل برای ارسال امواج صوتی با فرکانس بالا از طریق ژل و به داخل بدن است. این امواج صوتی از ساختارهای داخلی، از جمله جنین، منعکس شده و تصویری را روی مانیتور ایجاد می‌کنند. سونوگرافی ترانس شکمی برای تایید وجود دو جنین، تعیین سن حاملگی آنها و ارزیابی سلامت و رشد کلی آنها استفاده می‌شود.

سونوگرافی ترانس واژینال

سونوگرافی ترانس واژینال ممکن است در حاملگی های دوقلو برای به دست آوردن تصاویر دقیق تر از جنین و اندام های تناسلی استفاده شود. این نوع سونوگرافی شامل قرار دادن یک پروب کوچک و روغن کاری شده در واژن است که امکان مشاهده نزدیک تر رحم و محتویات آن را فراهم می‌کند. سونوگرافی ترانس واژینال می‌تواند به ویژه در اوایل بارداری مفید باشد، زمانی که جنین ها کوچک هستند و ممکن است به سختی بتوان با سونوگرافی ترانس شکمی به تنهایی تجسم کرد. همچنین این نوع سونوگرافی می‌تواند به ارزیابی طول دهانه رحم و تشخیص هرگونه ناهنجاری در اندام های تولید مثل کمک کند.

سونوگرافی داپلر

سونوگرافی داپلر یک نوع تخصصی سونوگرافی است که جریان خون را در بند ناف و عروق جنین اندازه گیری می‌کند. در حاملگی های دوقلو، سونوگرافی داپلر می‌تواند برای ارزیابی جریان خون هر جنین به صورت جداگانه مورد استفاده قرار گیرد و به شناسایی علائم محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) یا سایر عوارض کمک کند. با نظارت بر جریان خون در زمان واقعی، پزشکان می‌توانند در صورت وجود هرگونه نگرانی در مورد سلامت جنین، زودتر اقداماتی انجام دهند.

سونوگرافی ۳بعدی و ۴بعدی

فناوری سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی تصاویر سه بعدی و در زمان واقعی از جنین ها را ارائه می‌دهد و امکان ارزیابی جامع تری از آناتومی و حرکات جنین را فراهم می‌کند. در حالی که به طور معمول در هر بارداری دوقلو استفاده نمی‌شود، سونوگرافی ۳ بعدی/۴ بعدی می‌تواند در مواردی که مشکوک به ناهنجاری های جنینی وجود دارد یا زمانی که برای اهداف تشخیصی نیاز به تجسم دقیق تر از جنین است، مورد استفاده قرار گیرد. 

اکوکاردیوگرافی جنین

اکوکاردیوگرافی جنین نوعی سونوگرافی تخصصی است که بر روی تصویربرداری از قلب جنین تمرکز دارد. در حاملگی های دوقلو، به ویژه اگر عوامل خطر برای نقایص مادرزادی قلب وجود داشته باشد، اکوکاردیوگرافی جنین ممکن است برای ارزیابی ساختار قلب و عملکرد هر جنین توصیه شود. انجام این سونوگرافی می‌تواند به تشخیص زودهنگام هرگونه ناهنجاری قلبی کمک کند و امکان مدیریت و مشاوره مناسب را برای والدین فراهم کند.

نکات قابل ارزیابی در سونوگرافی بارداری دوقلو

معاینه اولتراسوند نقش مهمی در ارزیابی بارداری دوقلو دارد و امکان ارزیابی رشد جنین، سلامت جفت و عوارض احتمالی را فراهم می‌کند. مواردی که در سونوگرافی بارداری های دوقلو مورد ارزیابی قرار می‌گیرند عبارتند از:

نظارت بر رشد و نمو هر دوقلو برای شناسایی هرگونه محدودیت بالقوه رشد، ناهماهنگی اندازه یا ناهنجاری های رشدی

ردیابی الگوهای رشد هر دوقلو و تشخیص هرگونه انحراف از هنجارهای مورد انتظار

ارزیابی اندازه، محل و عروق جفت (ها) برای ارزیابی خطر عوارضی مانند نارسایی جفت، سندرم انتقال خون دوقلو (TTTS) و سایر مسائل مرتبط با جفت

ارزیابی وضعیت ظاهری و موقعیت جنین برای برنامه ریزی نحوه زایمان

ارزیابی طول دهانه رحم و خطر زایمان زودرس

 مشخص شدن این که آیا دوقلوها جفت مشترک دارند (مونوکوریون) یا جفت جداگانه (دی کوریونیک)

تعیین اینکه آیا دوقلوها یک کیسه آمنیوتیک مشترک دارند (مونوکوریونیک-مونوآمنیوتیک) یا دارای کیسه های آمنیوتیک جداگانه (مونوکوریونیک-دی آمنیوتیک یا دی کوریونیک-دی آمنیوتیک) برای ارزیابی خطر درهم تنیدگی بند ناف و سایر عوارض