تشخیص جفت سرراهی

تشخیص جفت سرراهی

جفت عضویی است که متصل کننده مادر و جنین به هم است. سلول هایی که در روزهای اولیه ایجاد می شوند، بعدها بافت های جفت می شوند. جنین تا زمانی که در داخل رحم مادر است به جفت نیاز دارد تا اکسیژن ومواد غذایی را به آن برساند، و مواد زائد و اضافی را از جنین خارج نماید. در فرآیند تولد طبیعی، جفت از دیواره رحم جدا می شود و پس از تولد نوزاد خارج می شود. برش جفت در بیشتر موارد، در بالای رحم، دور از گردنه رحم رخ می دهد. وقتی جنین به قسمت پایین رحم در نزدیکی حفره داخلی دهانه رحم قرار می گیرد، به آن جفت سرراهی گفته می شود، که این عارضه باعث جفت مرده می شود. جابه جایی جفت در یکی از ۲۰۰ حاملگی علت اصلی خونریزی واژینال در سه ماهه آخر است. تشخیص این عارضه در گذشته، با خونریزی های واژینالی و درد های شدید شکمی و کمری امکان پذیر بود.

 تشخیص جفت سرراهی

تشخیص جفت سرراهی با سونوگرافی ساده یا اولتراسوند قبل از تولد نوزاد از طریق واژن مادران انجام می شود. چنانچه مادری خونریزی شدیدی داشته باشد، سونوگرافی را انجام نمی دهند، زیرا باعث سقط جنین می شود. و به منظور بررسی جفت سرراهی در زمان خونریزی شدید واژینال، پزشک زنان و زایمان از طریق MRI تشخیص می دهد.
عوارض جفت سرراهی
• خونریزی های داخلی
• زایمان زودرس
• احتمال برداشتن رحم ( هیسترکتومی)
• متورم و زخمی شدن جفت
• احتمال لخته شدن خون در مادران به علت خونریزی شدید

درمان جفت سرراهی

درمان با سه متغیر تعیین می شود: نوع جفت، سن حاملگی در زمان تشخیص و علائم بالینی.
اگر جفت سرراهی با غربالگری یا سونوگرافی معمولی در سه ماهه دوم تشخیص داده شود، شانس خوبی برای انتقال جفت به داخل رحم وجود دارد.
هنگام تشخیص جفت سرراهی به صورت کامل (یعنی باز شدن گردن در مقابل جفت)، پزشک زنان و زایمان باید نوزاد را با سزارین خارج کند. به منظور جلوگیری از زایمان زودرس، پزشک زنان و زایمان برای مادران داروهایی را تجویز می کند. چنانچه مادری خونریزی شدیدی داشته باشد، داروهای کورتون را برای تشکیل شدن سریع ریه نوزاد تجویز می نمایند، تا سزارین زودتر انجام شود. مادران باید در این شرایط استراحت مطلق داشته باشند.
شایان ذکر است مادرانی که به عارضه جفت سرراهی مبتلا هستند، باید زود درمان را شروع کنند و از برقراری رابطه جنسی با همسر خود جلوگیری نمایند، زیرا باعث خونریزی واژینال و جفت مرده می شود.