سونوگرافی ترانس رکتال چیست و چگونه انجام می‌شود؟

سونوگرافی ترانس رکتال چیست و چگونه انجام می‌شود؟ این سونوگرافی از امواج صوتی با انرژی بالا برای ایجاد تصاویری از اندام ها و بافت ها استفاده می‌کند. پزشکان از ترانس رکتال یا TRUS برای تشخیص و درمان بیماری های پروستات استفاده می‌کنند. همچنین این نوع تصویربرداری می‌تواند به تشخیص کیست تخمدان، ناباروری و تومورها در زنان کمک کند. این سونوگرافی اغلب به همراه بیوپسی سوزنی استفاده می‌شود. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی درباره سونوگرافی ترانس رکتال بیان کنیم، با ما همراه باشید.

سونوگرافی ترانس رکتال چگونه انجام می‌شود؟

سونوگرافی ترانس رکتال یک روش با تهاجم کمتر است که از امواج صوتی برای بررسی اندام ها و بافت ها استفاده می‌کند. پزشکان اغلب از این نوع سونوگرافی برای بررسی غده پروستات در مردان استفاده می‌کنند. گاهی اوقات از TRUS برای مشاهده اندام های لگنی و تناسلی در زنان نیز استفاده می‌کنند. این روش را می‌توان یکی از دقیق ترین روش های تشخیصی برای بیماری های زنان معرفی کرد. برای انجام این سونوگرافی از شما خواسته می‌شود شلوار مخصوص برای تصویربرداری بپوشید. این شلوار از ناحیه مقعد دارای یک برش است تا بتوان از آن طریق پروب را وارد مقعد کرد. پس از پوشیدن لباس از شما خواسته می‌شود که به پهلو دراز بکشید و زانوهای خود را به سمت سینه خم کنید. پزشک متخصص یک پروب پوشیده با پلاستیک یا سیلیکون را وارد مقعد می‌کند. این کار ممکن است ناخوشایند به نظر برسد اما بیمار دردی را احساس نمی‌کند. اندازه این پروب به اندازه یک انگشت است، بنابراین از نظر اندازه نگران نباشید. این کاوشگر امواج صوتی پرانرژی اطراف پروستات تولید می‌کند. این امواج از طریق راست روده شما عبور می‌کنند و از سایر اندام ها و بافت ها می‌گذرند. پس از اینکه پزشک کاوشگر را در موقعیت مکانی صحیح قرار داد، تصاویری از اندام‌ ها و بافت‌ های شکمی شما بر روی مانیتور نمایش داده می‌شود. این روش معمولاً ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد و نیازی به بستری ندارد.

سونوگرافی ترانس رکتال چه مشکلاتی را تشخیص می‌دهد؟

سونوگرافی ترانس رکتال (TRUS) نقش مهمی در تشخیص و ارزیابی شرایط مختلف پزشکی مؤثر بر رکتوم، پروستات و ساختارهای اطراف دارد. مواردی که با استفاده از سونوگرافی ترانس رکتال تشخیص داده می‌شود، عبارتند از:

سرطان پروستات

سونوگرافی ترانس رکتال اغلب برای ارزیابی غده پروستات از نظر علائم سرطان استفاده می‌شود. با تجسم پروستات و بافت های اطراف، سونوگرافیست می‌تواند مناطق مشکوکی را که ممکن است نشان دهنده وجود تومور باشد، شناسایی کنند. بیوپسی با هدایت ترانس رکتال نیز می‌تواند برای به دست آوردن نمونه بافت برای تجزیه و تحلیل و تشخیص بیشتر انجام شود. سونوگرافی ترانس رکتال یکی از انواع سونوگرافی هایی می‌باشد که در سونوگرافی پروستات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پروستاتیت

در موارد پروستاتیت، که التهاب غده پروستات است، سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند به پزشک کمک کند تا اندازه، شکل و وضعیت پروستات را ارزیابی کنند. این تکنیک تصویربرداری می‌تواند به تعیین میزان التهاب و شناسایی هر گونه آبسه یا سایر ناهنجاری ها در پروستات کمک کند.

هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)

سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند برای ارزیابی اندازه و ساختار غده پروستات در افراد مبتلا به BPH، بزرگ شدن غیر سرطانی پروستات، استفاده شود. با تجسم پروستات و بافت های اطراف، سونوگرافیست می‌تواند میزان بزرگ شدن را تعیین کرده و تاثیر آن را بر ساختارهای مجاور مانند مجرای ادرار ارزیابی کنند.

تومورهای رکتوم

سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند به شناسایی و مشخص کردن تومورهای داخل راست روده کمک کند. با ارائه تصاویر دقیق از دیواره رکتوم و بافت های اطراف آن، پزشک می‌تواند اندازه، محل و ویژگی های تومورهای رکتوم را ارزیابی کنند و به تشخیص و برنامه ریزی درمان کمک کنند.

فیستول و آبسه

از سونوگرافی ترانس رکتال می‌توان برای تجسم فیستول (اتصال غیر طبیعی بین اندام ها یا بافت های داخلی) و آبسه های نزدیک راست روده استفاده کرد. با شناسایی این ساختارهای غیر عادی، پزشکان می‌توانند میزان آنها را ارزیابی کرده و استراتژی های درمانی مناسب را برنامه ریزی کنند.

افتادگی رکتوم

سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند در ارزیابی پرولاپس رکتوم، وضعیتی که در آن رکتوم از مقعد بیرون زده، کمک کند. با تجسم دیواره رکتوم و ساختارهای اطراف آن، سونوگرافیست می‌تواند شدت افتادگی را ارزیابی کرده و مدیریت مناسب را برنامه ریزی کنند.

ارزیابی اختلالات آنورکتال

سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند در ارزیابی اختلالات مختلف آنورکتال مانند بی اختیاری مدفوع، آسیب اسفنکتر مقعدی و سایر ناهنجاری های ساختاری کمک کند. با ارائه تصاویر دقیق از ناحیه آنورکتال، سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند به تشخیص و ارزیابی این شرایط کمک کند.

چه کسانی نیاز به انجام این سونوگرافی دارند؟

سونوگرافی ترانس رکتال چندین مزیت ارائه می‌دهد که آن را به یک ابزار ارزشمند برای تشخیص بیماری های مختلف تبدیل می‌کند. افرادی که در ادامه به آن ها اشاره می‌کنیم نیاز به انجام سونوگرافی ترانس رکتال دارند:

• یافته های غیر طبیعی در معاینه دیجیتال رکتال
• زمانی آزمایش خونی سطح بالایی از PSA را در خون بیمار نشان دهد.
• بیماری های سرطانی یا غیرسرطانی پروستات که نیاز به درمان دارند.
• مشکلات باردار شدن و ناباروری
• مشکلات مربوط به اندام های لگنی در زنان
• علائم سرطان پروستات، مانند مشکل در ادرار کردن

آمادگی های پیش از انجام سونوگرافی ترانس رکتال

پیش از انجام این سونوگرافی لازم است تا حتما برخی از اقدامات مهم را انجام دهید تا به نتیجه مورد نظر خود رسیده و کمترین عوارضی را تجربه کنید. از مهم ترین آمادگی های پیش از انجام سونوگرافی ترانس رکتال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اگر از داروهای ضد انعقاد خون مصرف می‌کنید، پزشک به شما خواهد گفت که ۷ الی ۱۰ روز قبل از سونو از مصرف آن ها خودداری کنید.
• امکان دارد پیش از انجام سونوگرافی کمی داروی مسکن به شما داده شود تا احساس درد کمتری داشته باشید.
• در برخی موارد پزشک به شما توصیه می‌کند که پیش از انجام سونوگرافی از مصرف برخی از غذاها یا نوشیدنی ها خودداری کنید تا روده ها تمیز و خالی باشند.
• اگر هدف از انجام سونوگرافی بررسی مشکلات پروستات باشد، ممکن است پزشک توصیه کند پیش از انجام سونوگرافی از رابطه جنسی خودداری شود.
• به شما یک الی چهار ساعت پیش از انجام تست، داروی تخلیه روده داده خواهد شد تا روده بزرگ و بخش پایانی آن که به مقعد می‌رسد به طور کامل پاکسازی شود.
• ممکن است پیش از انجام سونو پزشک برای تخلیه مثانه از شما بخواهد تا ادرار نمایید.

مراقبت های بعد از سونوگرافی ترانس رکتال

در حالی که سونوگرافی ترانس رکتال به طور کلی یک روش ایمن و قابل تحمل است، برای بیماران مهم است که از مراقبت های پس از انجام آگاه بوده و آن ها را رعایت کنند. مراقبت های بعد از سونوگرافی ترانس رکتال شامل موارد زیر است:

• معمولاً بیماران پس از سونوگرافی ترانس رکتال دچار تغییر موقتی در عادات روده یا یبوست خفیف می‌شوند. افزایش مصرف مایعات و مصرف غذاهای غنی از فیبر می‌تواند به کاهش این علائم کمک کند.
• بیماران باید تمام آنتی بیوتیک های توصیه شده توسط پزشک خود را در زمان مقرر مصرف کنند.
• سعی کنید روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید تا دچار یبوست نشوید و رنگ ادرار شما شفاف باقی بماند.
• تا یک هفته از بلند کردن اجسام سنگین و انجام ورزش حرفه ای خودداری کنید.
• اگر ناحیه مقعد شما درد دارد، به مدت ۲۰ دقیقه در یک حمام آب گرم بنشینید.